Als jochie van 7 jaar vluchtte Haris Medunjanin in 1992 met zijn moeder en zus voor het oorlogsgeweld in Bosnië naar Nederland. Swift ’36 uit Roermond was zijn eerste voetbalclub. Om daarna voor een hele rij voetbalclubs verspreid over de wereld te spelen. AFC’34, AZ, Sparta Rotterdam, Real Valladolid, Maccabi Tel Aviv, Gaziantepspor, Deportivo La Coruña, opnieuw Maccabi Tel Aviv, Philadelphia Union, FC Cincinnati maakten gebruik van de stylist op nummer 10.
,,Van de ellende van de oorlog en het vluchten is mij weinig bijgebleven. Het verdriet en de zorgen die mijn moeder heeft meegemaakt, daar ben ik mij wel altijd van bewust geweest. Ik weet nu wat er gebeurd is, maar de oorlog met Servië is voor mij verleden tijd. Voor mijn familie in Bosnië die de oorlog van dichtbij hebben meegemaakt is dat anders.”
Jij mag blijven
,,In Roermond vlakbij de kazerne, het vluchtelingencentra waar wij als vluchtelingen gehuisvest waren, lagen de voetbalvelden van Swift ’36. Ik liep daar geregeld heen om er te kijken. Van jeugdtrainer Wim Peters mocht ik meetrainen. Na iets van 10 minuten zei hij: ,,Jij mag blijven, train in het vervolg maar met ons mee”. Ik hoop deze man, als wij met PEC Zwolle ergens in het zuiden spelen, nog eens tegen te komen. Hij gaf mij de kans, daar is het voor mij begonnen. Bij de scouting van Fortuna viel ik toen op. Toen wij voor onze verblijfsvergunning naar Alkmaar verhuisden hebben zij AZ getipt.”
Nederlanders
,,Bij AZ heb ik de gehele jeugdopleiding doorlopen. Van trainer Co Adriaanse mocht ik toen ik 18 jaar was debuteren in een thuiswedstrijd tegen Roda JC. In 2006 werd ik voor één seizoen verhuurd aan Sparta. Het werd in Rotterdam met trainer William Vloet een moeilijk jaar. Toch speelden we ons zes wedstrijden voor het eind van de competitie veilig. In 2008 begon mijn reis langs de genoemde clubs in Spanje, Turkije, Israël en de Verenigde Staten. In al die jaren heb ik mij overal kunnen aanpassen. Dat zal door mijn verleden komen. Wel had ik de voorkeur aan clubs met Nederlandse inbreng. Bij Tel Aviv waren dat technisch directeur Jordy Cruijff en de trainers Peter Bosz en Hendrie Krüzen. In de VS waren het bij Philadelphia technisch directeur Ernest Steward en assistent trainer Dick Schreuder en bij mijn overgang naar Cincinnatti speelde bij mijn keuze voor die club trainer Ron Jans een belangrijke rol. Gerard Nijkamp was er de technisch directeur. Na Jans kwamen de trainers Jaap Stam en Said Bakkati. Allemaal bekenden in het Zwolse.”
Ideale plaatje
,,Na zes jaar Amerika ben ik nu weer terug in Europa. Ik koos voor PEC Zwolle, waar ook Dick Schreuder werkt. We hadden samen afgesproken dat ik als hij ergens hoofdtrainer was bij hem zou gaan spelen. PEC Zwolle was het ideale plaatje, want naast dat het een prachtige club is, betekende het voor mij ook weer een terugkeer in Nederland. Zelf zie ik mij niet per se als een basisspeler. De jeugd heeft de toekomst en die jonge spelers wil ik verder brengen. Zij moeten uiteindelijk de kar trekken. Dit seizoen spelen we met een jonge maar vooral nieuwe selectie. Dat heeft tijd nodig. Er zijn nog 28 wedstrijden te gaan en er kan dus nog veel gebeuren. We zijn heel sterk begonnen, maar pakten daarna wat moeizamer onze punten. Dat hoort ook bij dit proces. Ook onze concurrenten zullen met tegenslagen te maken krijgen. Leuk is het om vanavond Hendrie Krüzen weer te zien. Beide clubs kennen elkaar door en door. Heracles heeft een goede ploeg. Veel spelers van het vorige seizoen zijn in Almelo gebleven. Dat kan een voordeel voor hen zijn.
,,Deze week hebben wij als altijd onder Dick Schreuder scherp getraind. Het wordt een zware wedstrijd waarin wij moeten scoren. Het is de eerste echte finale van dit seizoen. Als we ons aan het plan houden en met volle inzet spelen, zie ik het goedkomen. We moeten ons laten gelden en de drie punten pakken."
Bron: PEC Zwolle